Het natuurlijke zelf is de basis van ons bestaan: het gaat hier niet om te worden wat je omgeving verlangt, maar om te zijn wie je bent en te groeien en ontwikkelen van daaruit. Vervreemding van het zelf is een grote oorzaak van vele problemen die mensen ondervinden in het leven: eenzaamheid, een gevoel er niet bij te horen, jezelf steeds maar weer bewijzen en falen, onzekerheid, angst en ga zo maar door. Er zijn maar weinig mensen die kunnen zeggen: ik ben mezelf altijd 100%. De maatschappij heeft haar normen en waarden gericht op een soort ideaal beeld van de mens, maar geloof me: niemand kan die waarmaken. Toch wordt je er altijd naar beoordeeld en is kritiek op elkaar geven iets wat als normaal wordt beschouwd. Veel mensen geven zichzelf de schuld en denken dat ze falen, vooral de zeer gevoeligen onder ons. Je hoort dan ook vaak mensen om hen heen zeggen dat ze te lief zijn voor deze wereld. Niemand kan te lief zijn: we hebben dit juist nodig. Kan het ook anders?
Begin bij de kinderen
Ja! Maar we zullen moeten beginnen bij de kinderen door bij hun opvoeding prioriteit te geven aan het laten ontwikkelen van hun eigenheid, hun eigen talenten vanuit hun eigen kracht. In elk kind zit een aangeboren gevoel voor zuiverheid en integriteit, maar door de eisen die vaak aan ze gesteld worden, worden ze gedwongen zich steeds minder vanuit hun integere ik te gedragen. Ze gaan het voorbeeld gedrag overnemen van de mensen in hun omgeving: ouders, familie en later leraren. Helaas hebben die ook geen kans gehad bij hun opvoeding om zichzelf te blijven, hun natuurlijke zelf.
Ergens moet deze vicieuze cirkel dus doorbroken worden en daarvoor dienen we ons weer bewust te gaan worden waar het in het leven nu eigenlijk om draait. Voor iedereen kan die vraag misschien weer anders beantwoord worden, maar moeten we juist de ruimte voor hebben om dat te kunnen doen. Ruimte om eigen antwoorden te vinden, niet die van anderen.
Slaaf van de maatschappij
Er is steeds minder ruimte lijkt het, er zijn zoveel verplichtingen waar we aan moeten voldoen: werken, geld verdienen, hypotheek betalen, belastingen betalen, sociale verplichtingen, en zo gaat het door. Natuurlijk hebben we ook veel rechten en we hebben meer dan zoveel andere mensen in de wereld: voedsel, veiligheid, een dak boven ons hoofd.
Toch zijn we op het punt aangekomen om dat te gaan delen met anderen, maar wanneer hebben we daar de tijd voor? We besteden veel tijd aan zinloze zaken, waarvan gezegd wordt dat ze belangrijk zijn. We zijn slaaf geworden van de maatschappij die we zelf gecreëerd hebben.
Ik denk dat we doorgedraaid zijn in onze comfortabele levensstijl. Het geeft ook geen voldoening meer, vandaar dat er veel mensen op zoek zijn naar zichzelf. Deze spirituele zoektocht is niet anders dan een zoektocht naar de verbinding met zichzelf: hun natuurlijke zelf. Het is tijd dat we ons herinneren waar we vandaan komen: we zijn een creatie van de natuur, daar liggen onze wortels. Onze geboorte is onderdeel van een natuurlijk organisch proces en onze dood is dat ook. In de tussen tijd hebben we ruimte nodig om te leren en te ontwikkelen, maar vooral om creatief te zijn: om te creëren. Een creatie is uniek aan de persoon die het manifesteert en geeft veel voldoening.
Dankbaarheid
Hoe blijf je positief als alles en iedereen om je heen lijkt te zijn geraakt door negatieve ervaringen of invloeden? Als het nieuws in de krant en op journaal alleen maar de ellende weergeeft die er in de wereld is. Als je s ’morgens opstaat en niet op wilt staan, want hoe kom je nu weer die dag door? Als de zaken blijken tegen te zitten en er alleen maar donkere wolken in de lucht zijn? Hoe kun je dan uit die spiraal van negativiteit komen, die langzaam aan jouw energie en levensvreugde begint te knagen? Er zijn verschillende mogelijkheden om te zorgen dat je positief in het leven staat en de regie in eigen handen houdt. Het begint door je te richten op de positieve dingen in jouw leven en dankbaarheid te voelen. Er is altijd wel iets waar je dankbaar voor kan zijn.
Positieve aandacht
Wat we snel vergeten is dat er veel goede dingen gebeuren, maar dat lijken we als vanzelfsprekend te nemen. Kijk eens naar de mensen die na de rampen en ongelukken in actie komen, om mensen te helpen. Kijk eens naar de mensen die zich dag en nacht inzetten om een ander te helpen, de omgeving veilig of schoon te houden of bijdragen aan het in stand houden van alledaagse gemakken waar we allemaal gebruik van maken. Welk voorbeeld geven we aan onze kinderen? Laten voelen hoe onveilig en negatief de wereld is? Elk stukje berichtgeving van televisie, nemen zij ook in zich op en dragen dat mee. Ze denken dat het er allemaal bij hoort, dat het normaal is, dus ook zij wapenen zich om zich te kunnen weren als het nodig is. Het wordt echt hoog tijd, dat we de balans weer gaan vinden en ons meer gaan richten op alle positieve zaken die er zijn, en die zijn er! Vanuit die balans kun je dan weer gaan creëren en voelen wie je echt bent en waar je echt behoefte aan hebt.
Lijstje van dankbaarheid
Als je nu een lijstje zou maken met dingen waar je dankbaar voor bent, dan weet ik zeker dat je meer kan opschrijven dan je denkt. Veel in ons leven wordt als vanzelfsprekend genomen. Al die zaken zijn er niet zonder dat er iets voor gedaan is om ze te creëren: de natuur is altijd bezig, ze zal nooit ophouden, tenzij wij haar volledig vernietigen. We zijn echter vergeten dankbaar te zijn, we weten de waarde van wat we hebben niet meer goed te voelen en te erkennen. Natuurlijk gebeuren er ook vervelende dingen, die horen bij het leven en daar moet je ook doorheen. Echter de uitdaging is om de positieve ervaringen daarvan te pakken en er iets mee te doen. Het leven vormt ons door onze ervaringen.
Onvoorwaardelijk zijn
Elke dag je lijstje van dankbaarheid maken, gaat je op den duur meer energie geven. Je voelt je sterker, positiever en klaar om alles aan te kunnen. Je laat je niet gek maken, je weet wat goed is en je weet welk goeds jij hebt te bieden. Vanuit dat gevoel kun je ook meer voor anderen betekenen, je dienstbaar opstellen, meehelpen aan het groter geheel. Er is niets mooiers dan onvoorwaardelijk te geven, geen karma kan daar tegen op. Als je dan weer naar het nieuws kijkt en hoort over een bomaanslag, geef het liefdevolle aandacht en laat het weer los. Elke liefdevolle gedacht gaat effect hebben en des te meer het er worden, des te positiever we in balans komen. De kracht van denken is sterker dan je denkt en kent geen tijd of plaats. Dankbaarheid is daartoe een sterk instrument, geef je er maar aan over, het doet geen pijn!
Dit is wat we onze kinderen moeten meegeven, dit is hun erfenis. We zijn allemaal scheppers, dat is onze natuur. Het is dus belangrijk dat je jezelf goed kent en weet welke keuzes bij jou horen. Alleen dan kun je jezelf zijn en harmonie in jezelf vinden, je natuurlijke zelf!
Manon Tromp is Leefstijlcoach en schrijfster. Ze werkt vanuit een verbinding met de natuur. Voor meer informatie of begeleiding, zie: www.natuuralscoach.com